Mówiąc o porozumiewaniu się z komputerami oczywiście używamy pewnej metafory, nawiązującej do procesu komunikowania się, jaki znamy z relacji międzyludzkich. Podstawowym narzędziem jakiejkolwiek komunikacji jest język. Można długo dyskutować nad tym, czy język jest, a czym nie jest i chociaż stworzona na ten temat całe tomy opracowań i podręczników, lingwiści wciąż toczą spory definicyjne. Jednak w najbardziej podstawowym sensie język stanowi zbór znaków i symboli, które powiązane są za pomocą określonych reguł, czyli składni. Również z komputerami porozumiewamy się za pomocą specjalnych języków stworzonych właśnie do tego celu. Nazywamy je językami programowania. Trudno powiedzieć, ile na dzień dzisiejszy istnieje języków programowania, różne źródła podają zazwyczaj liczbę sięgająca kilku tysięcy. Niewykluczone, że jest ich więcej niż ludzkich języków na Ziemi. Każdy język programowania ma inną strukturę, inną składnię. Znajomość specyfiki poszczególnych języków programowania to podstawowa umiejętność w pracy programisty. Ze względy na liczbę języków niemożliwe jest z oczywistych względów poznanie ich wszystkich, ale każdy profesjonalny programista biegle posługuje się przynajmniej kilkoma najpopularniejszymi. Dzięki pracy programistów korzystamy komputerów, nie martwiąc się, jak działają.