Programista komunikuje się z komputerem za pomocą określonego języka programowania, podobnie jak ludzie między sobą komunikują się także przy pomocy języka. Zasadnicza różnica polega na tym, że języki używane przez ludzi mogą przyjąć formę zarówno pisemną, jak i ustną, podczas gdy język programowania jest wyrażany tylko na piśmie. Podobnie jak język mówiony, język programowania posiada też określoną składnię i semantykę. Składnia języka programowania określa rodzaje dostępnych symboli oraz zasady, na podstawie których te symbole mogą być łączone w większe struktury. Natomiast semantyka tego języka, definiuje znaczenie powyższych symboli oraz ich miejsce w języku programowania. Poza tym, dla większości języków programowania zdefiniowana jest również biblioteka standardowa, która zawiera podstawowy zestaw funkcji, służący realizacji wszystkich najważniejszych operacji. Na świecie istnieje nawet kilka tysięcy różnych języków programowania, z których za najpopularniejsze należy uznać C, Java, C++ oraz PHP. Choć każdy programista może się specjalizować w innym języku, powinien jednak mieć przynajmniej podstawową wiedzę o najważniejszych językach programowania, nawet jeśli w codziennej pracy ich nie używa. Taka wiedza znacząco bowiem ułatwia konstruowanie programów, choćby z tego powodu, iż między wszystkimi językami programowania istnieją znaczące podobieństwa, tak jak między językami mówionymi.