W gruncie rzeczy definicja programowania jest prosta. Obejmuje ono tworzenie tak zwanego kodu źródłowego, a także czynności związane z jego zaprojektowaniem, przetestowaniem i konserwacją. Kod źródłowy to serce każdego programu komputerowego. Jest napisany w konkretnym języku programowania (czasami używa się w zależności od potrzeby również elementów kilku języków) i stanowi zbiór instrukcji dla komputera, dzięki którym komputer wykonuje polecenia użytkownika i wykonuje wszystkie zadania, które są niezbędne do jego prawidłowego działania. Zarówno kod źródłowy, jak i języki programowania to podstawowe narzędzia porozumiewania się z komputerami. Programista, pisząc programy, umożliwia nam korzystanie z komputerów, laptopów i innych urządzeń pracujących na bazie mikroprocesorów, począwszy od telefonów, poprzez pralki, a skończywszy na nawigacji GPS w samochodach. Kod umożliwia opisanie w czytelnej nie tylko dla komputerów, ale również dla ludzi, formie działanie wszelkich skryptów, aplikacji i programów. Obecne systemy operacyjne i bardziej skomplikowane programy nie są oczywiście indywidualnymi dziełami jednego programisty. Nawet najbardziej genialny specjalista od programowania nie byłby sobie w stanie poradzić z taką ilością danych w rozsądnym czasie. Programowanie to praca zbiorowa.